CHAPTER : 18 : HEAVY WORLD
“คุณ...ปิดไฟได้มั๊ย?”แสงไฟจากหลอดฟลูออเรสเซนต์ทำให้ห้องดูสว่างไปทั่วทั้งห้อง ร่างกายขาวโผล่นที่ขึ้นสีระเรื่อน่ามองหนีบขาเข้าหากันเพื่อเร้นส่วนอ่อนไหวให้พ้นสายตาคมที่จ้องมา ฮยอกแจได้ยินเสียงหัวเราะดังแผ่วมาก่อนที่ไฟจะดับลงและทั่งห้องเหลือแต่ไฟนีออนสีส้มคล้ายสีของแสงเทียน
“อืออ....คุณ....ซีวอน”อยากจะเอ่ยถามว่าทำไมถึงเปิดไฟที่หัวเตียงด้วยแต่ยังไม่ทันถามจบก็รู้สึกถึงความเปียกชื้นที่ขาเรียวเรื่อยไปจนถึงร่องบั้นท้าย
“ปล่อยตามสบายฮยอกแจ...”เมื่อรู้สึกถึงกล้ามเนื้อน้อยๆที่เกรงก็ต้องบอกให้ผ่อนคลายเสีย เพราะอีกไม่นานจะต้องเข้าไปด้านในและถ้ายังเกรงอยู่แบบนี้คงจะเจ็บน่าดู
“คุณ...ตรงนั้นมัน...อ๊า”ร่างบางอาบแสงไฟสีส้มบิดกายยั่วยวนป่วนอารมณ์จนอยากจะเสือกกายเข้าไปให้สมกับที่ต้องร้างลากับเรื่องแบบนี้มาเกือบเดือน แต่เมื่อเล่นบทคนดีแล้วก็ต้องทำจนถึงที่สุด
“มันไหลออกมาเยอะเลย...”แท่งเนื้ออ่อนกระตุกขึ้นเมื่อร่องด้านหลังถูกนิ้วใหญ่รุกราน ฮยอกแจกัดปากแน่นจนแผลเล็กๆก่อนหน้านี้แตกอีกครั้ง เอเห็นฮยอกแจกัดปากจนเลือดซึมก็ถอนนิ้วออกเพื่อลดความซ่านของสัมผัสก่อนที่ฮยอกแจละเตลิดไปมากกว่านี้
“กัดทำไม...ร้องออกมาเถอะฉันอยากได้ยิน”นิ้วของมือที่ยังว่างอยู่เอือมไปให้ฮยอกแจดูดไว้เพื่อไม่ให้กัดปากตัวเองอีก ก่อนจะลากวนมาที่ช่องทางด้านหลังที่แห้งสนิท ฮยอกแจสะดุ้งตัวนิดนึงแต่ก็ไม่ได้ผละออกไป นิ้วร้อนๆแหย่เข้าที่ด้านในตื้นๆช้าๆให้ฮยอกแจได้ปรับตัว เซ็กซ์ของเค้าต้องรู้สึกดีและยอดเยี่ยม
“มันน่า...อะ...อาย...อ๊ะ”ขาขาวดิ้นน้อยๆเพราะขาหนีบด้านในถูกขบกัดเบาๆ รอยแดงสีหวานผุดขึ้นมาให้เห็นชัดๆบนผิวขาวหยวกบอบบาง ฮยอกแจสะบัดหน้าขึ้นก่อนจะลืมตามองใบหน้าหล่อจัดของอีกฝ่าย ดวงใจน้อยๆเหมือนถูกรินน้ำอัมฤทธิ์ใส่ที่กลางอก มันชุ่มชื่นและเปี่ยมสุข ตอนนี้ซีวอนเป็นของเค้าคนเดียว
“ฮยอกแจ ฉันจะเข้าไปแล้วนะ...”ยอมรับว่ากลัวไม่น้อยเลยกับการกระทำต่อไปที่จะเกิดขึ้น แต่มาถึงขั้นนี้แล้วและตัวเค้าเองก็ต้องการซีวอนมากด้วย ที่ปลดปล่อยไปเมื่อเย็นมันยังค้างคาอยู่ก็ยิ่งทำให้มีอารมณ์มากขึ้น เรียวขาเล็กข้างซ้ายถูกจับวางพาดไปอยู่บนไหล่กว้างแล้วดึงเบาๆให้ติดกับท่อนเนื้อผ่าวที่นูนดันเนื้อผ้าขึ้นมาของอีกฝ่าย ความรู้สึกมีตัวตนของส่วนอ่อนไหวของซีวอนทำให้ฮยอกแจต้องหลับตาหนีอีกครั้ง นิ้วใหญ่ที่สองดันเข้ามาเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ รู้แต่ว่ามันบิดควงลึกเข้าไปถึงด้านใน ช่องทางบีบรัดนิ้วของซีวอนเป็นจังหวะ ซีวอนรู้ได้ทันทีว่าฮยอกแจมีพรสวรรค์กับเรื่องแบบนี้ขนาดไหน ทั้งสีหน้า ท่าทาง รวมไปถึงจังหวะที่สัมผัสได้ ถ้าบอกว่าฮยอกแจผผ่านเรื่องพวกนี้มามากเค้าคงเชื่ออย่างสนิทใจ แต่เพราะมีอย่างนึงที่ทำให้รู้ว่ายังบริสุทธิ์เพราะความรู้สุกไร้เดียงสาและความคับแน่นที่มีมันทำให้เค้ารู้
“ฮยอกแจ...มันต้องการนายนะ...”ตอนนี้ซีวอนรู้สึกแค่อยากจะปลดปล่อยความรู้สึกที่ต้องกักเก็บไว้มานานเกือบเดือนให้พ้นไป ใจจริงก็อยากจะถนอมมากกว่านี้เพราะเห็นว่าเป็นครั้งแรก แต่ต่อให้บาทหลวงที่เคร่งแค่ไหนมาเห็นปีศาจน้อยสีขาวที่ย้อมด้วยร่านราคะเช่นนี้ให้ตายก็ทนไม่ได้หรอก
“ซีวอน อ่ะ...มาเถอะ”มือใหญ่พาเข้าฝ่ามือบางๆมาจับส่วนที่ร้อนที่สุดในร่างกายตอนนี้ ฮยอกแจลูบไล้มันตามสัญชาตญาณ ไล้ตั้งแต่ส่วนที่แหลมไปยังส่วนฐานแล้วใช้นิ้วปลอดซิบออก ซีวอนดูจะแปลกใจไม่น้อยกับสิ่งที่ฮยอกแจทำ...นี่แหละที่บอกว่ามีพรสวรรค์ บริสุทธิ์ร่านสวาท...
“...ถ้าจะร้องไห้ฉันก็ไม่ปล่อยนะ”ซีวอนดึงมือฮยอกแจมีจูบเบาๆ แล้วเอาไปวางไว้ที่ข้างแก้มขณะที่ถูไถส่วนปลายชุ่มน้ำของตนเข้ากับช่องทางที่ขยายออกน้อยๆ
“ถึงฉันร้องไห้ คุณก็ห้ามปล่อยนะ”บ้าไปแล้วฮยอกแจ ไปจำสิ่งที่พูดมาจากไหนกัน เล่นเอาความรู้สึกที่จะค่อยๆเป็นค่อยๆไปหายจนหมดสิ้นเลย แถมยังลิ้นแดงๆที่วาดไปตามริมฝีปากเจ่อๆ พระเจ้า ท่านส่งอินคิวบัสตัวน้อยมายั่วยวนลูกหรืออย่างไร?
“ห่าเอ้ย ยั่วเข้าไป”ซีวอนพึมพำฟังไม่ได้ศัพท์ก่อนจะเสือกกายเข้าไปทีเดียวจนสุด ฮยอกแจรีบผ่อนลมหายใจออกเพราะแกรงแน่นไปหมด พยายามบังคับปากล่างตัวเองให้อย่าบีบรัดซีวอนมากเกินไป เพราะตอนนี้หน้าซีวอนเริ่มแดงกล่ำไปหมด ฮยอกแจกลัวว่าซีวอนจะเจ็บเพราะเค้า ทั้งๆที่ต้องเองทั้งจุกทั้งเจ็บร้าวไปหมด
“สุดยอด...ฮยอกแจอยู่นิ่งๆก่อน”ซีวอนลากเสียงยาวเมื่อฮยอกแจเริ่มผ่อนคลายช่องทางเล็กได้บ้าง...แม่งเอ้ย นี่มันสุดยอดแล้ว ครั้งแรกแต่ว่าบังคับลมหายใจและด้านหลังได้อย่างมืออาชีพโดยไม่ต้องสั่งไม่ต้องบอก...แต่เพราะความอึดอัดที่ฮยอกแจเพิ่งเคยเจอทำให้ต้องบิดกายไปมาจนซีวอนต้องบอกให้หยุดไม่งั้นซีวอนคงจะปล่อยออกมาเลย
“ซีวอน...มันรู้สึกแปลกๆยิ่งขยับมันจะยิ่งรู้สึกดี”พอกันทีไม่ทนมันแล้ว ไอเด็กนี่มันจะหน้าไม่อายไปหน่อยแล้ว ทำไมฮยอกแจถึงทำให้เค้ารู้สึกเหมือนตาแก่ที่ล่อล่วงเด็กมาเสพกามแบบนี้นะ แถมเค้าเองที่ยังรู้สึกตื่นตัวเต็มที่กับคำพูดตรงๆของฮยอกแจด้วย
“ฮยอกแจ...แกมัน...อืมม”เสียงคำรามบอกถึงความพอใจที่ฮยอกแจขยับตัวทำให้ฮยอกแจขยับแรงขึ้นไปอีก แม้จะเจ็บและอึดอัดแต่เพราะมันมีความรู้สึกบางอย่างแฝงอยู่ด้วย ที่จริงฮยอกแจรู้สึกตั้งแต่ถูกนิ้วเข้ามาสำรวจแล้ว แต่มันไม่ชัดเจนเหมือนตอนที่มีท่อนร้อนอันมหึมาเข้ามาเติมเต็มแบบนี้...
ซีวอนเอื้อมมือไปวางทาบที่หน้าท้องแบบราบเพื่อหยุดเอาไว้ก่อนเดี๋ยวจะสิ้นสุดความอดทนมันซะตรงนี้ ริมฝีปากกัดเล็มข้อมือบางเรียกเสียงหวาน ทุกที่ ที่ซีวอนสัมผัสมันทั้งร้อนและวาบหวามไปหมด
“เข้ามาเถอะ...ขอร้อง”ฮยอกแจเอ่ยสั่นๆซีวอนกุมมือที่วางอยู่บนหน้าเค้าให้แน่นขึ้นก่อนจะโยกกายเข้าหาสะโพกบาง
“สัญญาว่ามันจะไม่เจ็บ...”มันเจ็บก็จริงแต่ว่าความต้องการมันมากกว่า ไม่ใช่แค่ต้องการเรื่องอย่างว่าแต่ที่ต้องการคือทั้งหมดของซีวอน ฮยอกแจไม่รู้ว่าเรียกว่าอะไร แต่รู้ว่าต้องการซีวอนมาก
“อ๊ะ...ซีวอน...อือ”ร่างขาวที่ซับด้วยสีแดงระเรื่อไปทั่วร่างนั้นน่ามองยิ่งกว่าใครคนไหนในโลกแต่น่าเสียดายตรงที่ ไม่มีได้มีความรักเจือปนกับสายตาที่มองด้วยความกระหาย...ซีวอนสัมผัสได้แค่ความอยากจะปลดปล่อยและดื่มด่ำกับความงามที่ฮยอกแจมี แต่ไม่ได้รู้สึกถึงแม้เสี้ยวความรักเลย...
ฮยอกแจรู้สึกเหมือนว่าร่างกายควบคุมไม่ได้ มันมึนเมาไปหมด ฮยอกแจไม่เคยเมาแต่คิดว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้คงใกล้เคียงกับคำว่าเมาที่สุดแล้ว แรงกระแทกที่มากขึ้น มากขึ้น มากขึ้นเรื่อยๆทำให้ร้าวไปถึงแก่นสมอง ความเสียวซ่านเมื่อบ่อยครั้งที่ซีวอนกระแทกเข้าส่วนที่อ่อนไหวในร่างจนเหมือนมีกระแสไฟฟ้าแล่นเข้าจนกระตุกสั่นไม่หยุด
“อ๊ะ...อ๊า....ซีวอน...”ฮยอกแจพร่ำเพ้อเอาแต่เรียกชื่อซีวอนไม่หยุด ฮยอกแจไม่รู้ว่าจะบอกถึงความรู้สึกที่เยี่ยมยอดแบบนี้ได้ยังไงนอกจากชื่อของคนที่รู้สึกพิเศษได้ขนาดนี้...ซีวอนอาจจะเป็นรักแรกพบสำหรับฮยอกแจเลยก็ได้ จากที่เห็นครั้งแรกก็ไม่อยากจะมองใครอีกละสายตาจากซีวอนไม่ได้...การที่ได้อยู่ในอ้อมกอดของคนที่ตัวเองรู้สึกดีขนาดนี้มันทำให้หัวใจฟูแน่นไปหมด
“ฮยอกแจยกตัวขึ้น...อืม...”ลำตัวบางถูกยกไปวางเกยอยู่กับหัวเตียง แรงสั่นสะเทือนทำให้เกิดเสียงดังเอี้ยดอาดน่าอายไปหมดและยิ่งถูกพิงอยู่กับหัวเตียงด้วยแล้ว ก็ยิ่งเสียงดังเข้าไปใหญ่ วงแขนเรียวบางรั้งขึ้นไปโอบไหล่กว้างเอาไว้ ดวงหน้าหล่อชื้นเหงื่อทำให้ซีวอนดูอันตรายขึ้นหลายเท่านัก ปลายจมูกมีเม็ดเหงื่อเกาะอยู่และเพราะแรงที่ใส่ไม่ยั่งมันจึงหยดใส่หน้าท้องขาวๆ ซีวอนคำรามในลำคอเมื่อฮยอกแจดันตัวขึ้นมาซุกกับลำคอของเค้าแล้วครางเสียงหวานใส่...
“อ๊า...อ่ะ....อืออออ ...”ฮยอกแจเป็นคนเดียวที่มีจังหวะการขยับร่างกายตรงกับเค้าขนาดนี้...ทั้งตอดรัดทั้งปล่อยจังหวะให้สอดคล้องดังท้วงทำนองเพลงคลาสสิคแสนหวานและเร้าร้อน...
“ซีวอน...จะ...ออกแล้ว...”เมื่อได้ยินก็ยิ่งเพิ่มแรงเข้าไปอีก แรงจนหัวกลมสั่นคลอนไปหมด ฟันขาวงับเข้ากับลำคอจนเลือดแทบซิบ ก่อนจะปลดปล่อยทุกความต้องการออกมาและในวินาทีเดียวกันก็รู้สึกอุ่นวาบในท้องน้อย...ซีวอนรู้สึกดีกับเค้า...ปลดปล่อยในตัวเค้า...ฮยอกแจรู้สึกอายสุดๆเลยได้แต่ซุกตัวอยู่แบบนั้น
“อืออ....คุณ....ซีวอน”อยากจะเอ่ยถามว่าทำไมถึงเปิดไฟที่หัวเตียงด้วยแต่ยังไม่ทันถามจบก็รู้สึกถึงความเปียกชื้นที่ขาเรียวเรื่อยไปจนถึงร่องบั้นท้าย
“ปล่อยตามสบายฮยอกแจ...”เมื่อรู้สึกถึงกล้ามเนื้อน้อยๆที่เกรงก็ต้องบอกให้ผ่อนคลายเสีย เพราะอีกไม่นานจะต้องเข้าไปด้านในและถ้ายังเกรงอยู่แบบนี้คงจะเจ็บน่าดู
“คุณ...ตรงนั้นมัน...อ๊า”ร่างบางอาบแสงไฟสีส้มบิดกายยั่วยวนป่วนอารมณ์จนอยากจะเสือกกายเข้าไปให้สมกับที่ต้องร้างลากับเรื่องแบบนี้มาเกือบเดือน แต่เมื่อเล่นบทคนดีแล้วก็ต้องทำจนถึงที่สุด
“มันไหลออกมาเยอะเลย...”แท่งเนื้ออ่อนกระตุกขึ้นเมื่อร่องด้านหลังถูกนิ้วใหญ่รุกราน ฮยอกแจกัดปากแน่นจนแผลเล็กๆก่อนหน้านี้แตกอีกครั้ง เอเห็นฮยอกแจกัดปากจนเลือดซึมก็ถอนนิ้วออกเพื่อลดความซ่านของสัมผัสก่อนที่ฮยอกแจละเตลิดไปมากกว่านี้
“กัดทำไม...ร้องออกมาเถอะฉันอยากได้ยิน”นิ้วของมือที่ยังว่างอยู่เอือมไปให้ฮยอกแจดูดไว้เพื่อไม่ให้กัดปากตัวเองอีก ก่อนจะลากวนมาที่ช่องทางด้านหลังที่แห้งสนิท ฮยอกแจสะดุ้งตัวนิดนึงแต่ก็ไม่ได้ผละออกไป นิ้วร้อนๆแหย่เข้าที่ด้านในตื้นๆช้าๆให้ฮยอกแจได้ปรับตัว เซ็กซ์ของเค้าต้องรู้สึกดีและยอดเยี่ยม
“มันน่า...อะ...อาย...อ๊ะ”ขาขาวดิ้นน้อยๆเพราะขาหนีบด้านในถูกขบกัดเบาๆ รอยแดงสีหวานผุดขึ้นมาให้เห็นชัดๆบนผิวขาวหยวกบอบบาง ฮยอกแจสะบัดหน้าขึ้นก่อนจะลืมตามองใบหน้าหล่อจัดของอีกฝ่าย ดวงใจน้อยๆเหมือนถูกรินน้ำอัมฤทธิ์ใส่ที่กลางอก มันชุ่มชื่นและเปี่ยมสุข ตอนนี้ซีวอนเป็นของเค้าคนเดียว
“ฮยอกแจ ฉันจะเข้าไปแล้วนะ...”ยอมรับว่ากลัวไม่น้อยเลยกับการกระทำต่อไปที่จะเกิดขึ้น แต่มาถึงขั้นนี้แล้วและตัวเค้าเองก็ต้องการซีวอนมากด้วย ที่ปลดปล่อยไปเมื่อเย็นมันยังค้างคาอยู่ก็ยิ่งทำให้มีอารมณ์มากขึ้น เรียวขาเล็กข้างซ้ายถูกจับวางพาดไปอยู่บนไหล่กว้างแล้วดึงเบาๆให้ติดกับท่อนเนื้อผ่าวที่นูนดันเนื้อผ้าขึ้นมาของอีกฝ่าย ความรู้สึกมีตัวตนของส่วนอ่อนไหวของซีวอนทำให้ฮยอกแจต้องหลับตาหนีอีกครั้ง นิ้วใหญ่ที่สองดันเข้ามาเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ รู้แต่ว่ามันบิดควงลึกเข้าไปถึงด้านใน ช่องทางบีบรัดนิ้วของซีวอนเป็นจังหวะ ซีวอนรู้ได้ทันทีว่าฮยอกแจมีพรสวรรค์กับเรื่องแบบนี้ขนาดไหน ทั้งสีหน้า ท่าทาง รวมไปถึงจังหวะที่สัมผัสได้ ถ้าบอกว่าฮยอกแจผผ่านเรื่องพวกนี้มามากเค้าคงเชื่ออย่างสนิทใจ แต่เพราะมีอย่างนึงที่ทำให้รู้ว่ายังบริสุทธิ์เพราะความรู้สุกไร้เดียงสาและความคับแน่นที่มีมันทำให้เค้ารู้
“ฮยอกแจ...มันต้องการนายนะ...”ตอนนี้ซีวอนรู้สึกแค่อยากจะปลดปล่อยความรู้สึกที่ต้องกักเก็บไว้มานานเกือบเดือนให้พ้นไป ใจจริงก็อยากจะถนอมมากกว่านี้เพราะเห็นว่าเป็นครั้งแรก แต่ต่อให้บาทหลวงที่เคร่งแค่ไหนมาเห็นปีศาจน้อยสีขาวที่ย้อมด้วยร่านราคะเช่นนี้ให้ตายก็ทนไม่ได้หรอก
“ซีวอน อ่ะ...มาเถอะ”มือใหญ่พาเข้าฝ่ามือบางๆมาจับส่วนที่ร้อนที่สุดในร่างกายตอนนี้ ฮยอกแจลูบไล้มันตามสัญชาตญาณ ไล้ตั้งแต่ส่วนที่แหลมไปยังส่วนฐานแล้วใช้นิ้วปลอดซิบออก ซีวอนดูจะแปลกใจไม่น้อยกับสิ่งที่ฮยอกแจทำ...นี่แหละที่บอกว่ามีพรสวรรค์ บริสุทธิ์ร่านสวาท...
“...ถ้าจะร้องไห้ฉันก็ไม่ปล่อยนะ”ซีวอนดึงมือฮยอกแจมีจูบเบาๆ แล้วเอาไปวางไว้ที่ข้างแก้มขณะที่ถูไถส่วนปลายชุ่มน้ำของตนเข้ากับช่องทางที่ขยายออกน้อยๆ
“ถึงฉันร้องไห้ คุณก็ห้ามปล่อยนะ”บ้าไปแล้วฮยอกแจ ไปจำสิ่งที่พูดมาจากไหนกัน เล่นเอาความรู้สึกที่จะค่อยๆเป็นค่อยๆไปหายจนหมดสิ้นเลย แถมยังลิ้นแดงๆที่วาดไปตามริมฝีปากเจ่อๆ พระเจ้า ท่านส่งอินคิวบัสตัวน้อยมายั่วยวนลูกหรืออย่างไร?
“ห่าเอ้ย ยั่วเข้าไป”ซีวอนพึมพำฟังไม่ได้ศัพท์ก่อนจะเสือกกายเข้าไปทีเดียวจนสุด ฮยอกแจรีบผ่อนลมหายใจออกเพราะแกรงแน่นไปหมด พยายามบังคับปากล่างตัวเองให้อย่าบีบรัดซีวอนมากเกินไป เพราะตอนนี้หน้าซีวอนเริ่มแดงกล่ำไปหมด ฮยอกแจกลัวว่าซีวอนจะเจ็บเพราะเค้า ทั้งๆที่ต้องเองทั้งจุกทั้งเจ็บร้าวไปหมด
“สุดยอด...ฮยอกแจอยู่นิ่งๆก่อน”ซีวอนลากเสียงยาวเมื่อฮยอกแจเริ่มผ่อนคลายช่องทางเล็กได้บ้าง...แม่งเอ้ย นี่มันสุดยอดแล้ว ครั้งแรกแต่ว่าบังคับลมหายใจและด้านหลังได้อย่างมืออาชีพโดยไม่ต้องสั่งไม่ต้องบอก...แต่เพราะความอึดอัดที่ฮยอกแจเพิ่งเคยเจอทำให้ต้องบิดกายไปมาจนซีวอนต้องบอกให้หยุดไม่งั้นซีวอนคงจะปล่อยออกมาเลย
“ซีวอน...มันรู้สึกแปลกๆยิ่งขยับมันจะยิ่งรู้สึกดี”พอกันทีไม่ทนมันแล้ว ไอเด็กนี่มันจะหน้าไม่อายไปหน่อยแล้ว ทำไมฮยอกแจถึงทำให้เค้ารู้สึกเหมือนตาแก่ที่ล่อล่วงเด็กมาเสพกามแบบนี้นะ แถมเค้าเองที่ยังรู้สึกตื่นตัวเต็มที่กับคำพูดตรงๆของฮยอกแจด้วย
“ฮยอกแจ...แกมัน...อืมม”เสียงคำรามบอกถึงความพอใจที่ฮยอกแจขยับตัวทำให้ฮยอกแจขยับแรงขึ้นไปอีก แม้จะเจ็บและอึดอัดแต่เพราะมันมีความรู้สึกบางอย่างแฝงอยู่ด้วย ที่จริงฮยอกแจรู้สึกตั้งแต่ถูกนิ้วเข้ามาสำรวจแล้ว แต่มันไม่ชัดเจนเหมือนตอนที่มีท่อนร้อนอันมหึมาเข้ามาเติมเต็มแบบนี้...
ซีวอนเอื้อมมือไปวางทาบที่หน้าท้องแบบราบเพื่อหยุดเอาไว้ก่อนเดี๋ยวจะสิ้นสุดความอดทนมันซะตรงนี้ ริมฝีปากกัดเล็มข้อมือบางเรียกเสียงหวาน ทุกที่ ที่ซีวอนสัมผัสมันทั้งร้อนและวาบหวามไปหมด
“เข้ามาเถอะ...ขอร้อง”ฮยอกแจเอ่ยสั่นๆซีวอนกุมมือที่วางอยู่บนหน้าเค้าให้แน่นขึ้นก่อนจะโยกกายเข้าหาสะโพกบาง
“สัญญาว่ามันจะไม่เจ็บ...”มันเจ็บก็จริงแต่ว่าความต้องการมันมากกว่า ไม่ใช่แค่ต้องการเรื่องอย่างว่าแต่ที่ต้องการคือทั้งหมดของซีวอน ฮยอกแจไม่รู้ว่าเรียกว่าอะไร แต่รู้ว่าต้องการซีวอนมาก
“อ๊ะ...ซีวอน...อือ”ร่างขาวที่ซับด้วยสีแดงระเรื่อไปทั่วร่างนั้นน่ามองยิ่งกว่าใครคนไหนในโลกแต่น่าเสียดายตรงที่ ไม่มีได้มีความรักเจือปนกับสายตาที่มองด้วยความกระหาย...ซีวอนสัมผัสได้แค่ความอยากจะปลดปล่อยและดื่มด่ำกับความงามที่ฮยอกแจมี แต่ไม่ได้รู้สึกถึงแม้เสี้ยวความรักเลย...
ฮยอกแจรู้สึกเหมือนว่าร่างกายควบคุมไม่ได้ มันมึนเมาไปหมด ฮยอกแจไม่เคยเมาแต่คิดว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้คงใกล้เคียงกับคำว่าเมาที่สุดแล้ว แรงกระแทกที่มากขึ้น มากขึ้น มากขึ้นเรื่อยๆทำให้ร้าวไปถึงแก่นสมอง ความเสียวซ่านเมื่อบ่อยครั้งที่ซีวอนกระแทกเข้าส่วนที่อ่อนไหวในร่างจนเหมือนมีกระแสไฟฟ้าแล่นเข้าจนกระตุกสั่นไม่หยุด
“อ๊ะ...อ๊า....ซีวอน...”ฮยอกแจพร่ำเพ้อเอาแต่เรียกชื่อซีวอนไม่หยุด ฮยอกแจไม่รู้ว่าจะบอกถึงความรู้สึกที่เยี่ยมยอดแบบนี้ได้ยังไงนอกจากชื่อของคนที่รู้สึกพิเศษได้ขนาดนี้...ซีวอนอาจจะเป็นรักแรกพบสำหรับฮยอกแจเลยก็ได้ จากที่เห็นครั้งแรกก็ไม่อยากจะมองใครอีกละสายตาจากซีวอนไม่ได้...การที่ได้อยู่ในอ้อมกอดของคนที่ตัวเองรู้สึกดีขนาดนี้มันทำให้หัวใจฟูแน่นไปหมด
“ฮยอกแจยกตัวขึ้น...อืม...”ลำตัวบางถูกยกไปวางเกยอยู่กับหัวเตียง แรงสั่นสะเทือนทำให้เกิดเสียงดังเอี้ยดอาดน่าอายไปหมดและยิ่งถูกพิงอยู่กับหัวเตียงด้วยแล้ว ก็ยิ่งเสียงดังเข้าไปใหญ่ วงแขนเรียวบางรั้งขึ้นไปโอบไหล่กว้างเอาไว้ ดวงหน้าหล่อชื้นเหงื่อทำให้ซีวอนดูอันตรายขึ้นหลายเท่านัก ปลายจมูกมีเม็ดเหงื่อเกาะอยู่และเพราะแรงที่ใส่ไม่ยั่งมันจึงหยดใส่หน้าท้องขาวๆ ซีวอนคำรามในลำคอเมื่อฮยอกแจดันตัวขึ้นมาซุกกับลำคอของเค้าแล้วครางเสียงหวานใส่...
“อ๊า...อ่ะ....อืออออ ...”ฮยอกแจเป็นคนเดียวที่มีจังหวะการขยับร่างกายตรงกับเค้าขนาดนี้...ทั้งตอดรัดทั้งปล่อยจังหวะให้สอดคล้องดังท้วงทำนองเพลงคลาสสิคแสนหวานและเร้าร้อน...
“ซีวอน...จะ...ออกแล้ว...”เมื่อได้ยินก็ยิ่งเพิ่มแรงเข้าไปอีก แรงจนหัวกลมสั่นคลอนไปหมด ฟันขาวงับเข้ากับลำคอจนเลือดแทบซิบ ก่อนจะปลดปล่อยทุกความต้องการออกมาและในวินาทีเดียวกันก็รู้สึกอุ่นวาบในท้องน้อย...ซีวอนรู้สึกดีกับเค้า...ปลดปล่อยในตัวเค้า...ฮยอกแจรู้สึกอายสุดๆเลยได้แต่ซุกตัวอยู่แบบนั้น